ฟ้าสีดำ... เบื้องบน
มีแสงดาว... พราวพร่าง
ความหวังที่ปลายฟ้า
คือแสงสว่าง...
หัวใจของปวงชน
เหมือนแสงดาวบนฟ้า
ส่องแสงสว่างไสว
คือดาวแห่งความหวัง...
แด่ผู้คนที่ผันผ่าน
ในวงเวียนชีวิตอันทรมาน
จงเก็บดาวเหล่านั้น
แล้วเปล่งประกายด้วยตัวเอง...
ได้โปรดเข้ามาใกล้ฉัน
จงฟังบทกวีที่ขับกล่อม
และบทกวีอันแสนสั้นนี้
คือความงามของค่ำคืนฟ้าสีดำ...
โปรดเถอะเธอ... เข้ามาใกล้ฉัน
จงฟังบทกวีของฉันให้ดี
และบทกวีอันแสนธรรมดานี้
เพื่อความหวังของปวงชนใต้ฟ้าสีดำ...
ธีร์ ชัยกรณ์
