ในวันที่ฝนตกหนักอย่างวันนี้
เป็นวันที่ฉันเศร้าหมอง และไม่มีใครให้พักพิง
เจ้าภูเขา... เราเป็นเพื่อนกันมานานเท่าไหร่แล้วนะ
แกยังจำได้ไหม
ก็ตั้งแต่วันแรกที่ฉันมาอยู่ที่นี่
เราก็เป็นเพื่อนกันตั้งแต่วันนั้น
ฉันเฝ้ามองแกทุกวัน
แกอยู่ที่เดิมตลอด ไม่เคยไปไหน
จนกระทั่งวันหนึ่ง เมฆฝนสีดำเคลื่อนตัวมา
ท้องฟ้าสีเทาหม่นหมอง
เม็ดฝนเทลงมาจากฟ้า แล้วแกก็หายไป
เจ้าภูเขา... แกไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหนกันนะ
ฉันเฝ้ารอแกนานแสนนาน
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ฝนจะหยุดสักที
แต่ฉันก็ดีใจ เมื่อฝนเริ่มซา
แล้วแกก็กลับมาอีกครั้ง
แกมาพร้อมกับสายรุ้งที่สวยงาม
สายรุ้งหลากสี ทั้งสีม่วง คราม น้ำเงิน เขียว เหลือง แสด และแดง
ฉันยิ้มกับสิ่งที่เห็น และเข้าใจชีวิตมากขึ้น
เจ้าภูเขา... แกคงต้องการจะสอนฉันสินะ
สอนให้ฉันผ่านอุปสรรคโดยลำพัง
อดทนรอจนได้พบกันอีกครั้ง
สายรุ้งที่มีคุณค่าอย่างแท้จริง
มักจะมาหลังฝนตกเสมอ
มันสวยงามกว่าสายรุ้งที่คนสร้างขึ้นมา
สายรุ้งของแท้จากสายฝน
อย่างไรก็แตกต่างจากสายรุ้งปลอม ๆ
เพราะมันเย็นฉ่ำกว่า จริงไหม... เจ้าภูเขา
ภูเขาเจ้าเอย วันนี้แกหายไปไหนอีกแล้ว
ในวันที่ฝนตกหนักอย่างวันนี้...
06 / 08 / 2006
